 |
Hanna Mobach, december 2012.
 |
| Hanna laat Herma ‘Bootjes’ zien, installatie gemaakt voor hospice ‘Veerhuis’ in Amsterdam, waar Maarten, haar man, herfst 2010 twee maanden verbleef[1] |
 |
| “” “Als dank voor de zorg en warmte waarmee de vrijwilligers de bewoners van dit huis begeleiden naar de andere oever, besloot ik voor elk van hen een bootje te maken, totaal vijftig in getal.” |
 |
| “Ik werkte met wit- en roodbakkende klei, penseelde een beetje kobalt, ijzeroxide en mangaan op de witte klei. Zo gingen ze de oven in.” |
 |
| “Al werkend werd duidelijk dat deze bootjes als groep veel sterker waren en ook als zodanig gepresenteerd en geplaatst moesten worden.” |
 |
| “Wat was de inspiratie - behalve bewondering en dankbaarheid voor de mensen die in het ‘Veerhuis’ werken, om er het laatste huiselijke huis van te maken voor de grote overtocht? Dat was het motto in Maartens boek ‘Zen; notities onderweg’:” |
 |
Laat je maar gaan, de stroom trekt, vergeet de zwaarte, vergeet het bekende, en dans weg in de stroom, water in water |
 |
| Amsterdam, december 2012, Hanna Mobach. De foto's zijn van Jan Vonk. |
